Makinig ka- Danica Malazarte

May isang dalagang babae na nagngangalan Mariz. Siya ay labing anim na taong gulang, at siya ang pinaka bata sa kanilang magkakapatid na sina Miel na walong labing taong gulaang at Mare dalawangput dalawang taong gulang Si Miel ay nag-aaral siya sa Canada dahil nakakuha siya nang scholarship sa basketball, Si Mare naman ay nag tatrabaho sa New York kasama ang kanyang asawa na si John (25). Si Mariz ay nag-aaral sa Xavier University dito sa Pinas kasama ang mga magulang nila na sina Jean at Jose.

Isang araw, lumalakad si Mariz sa hallway sa kanyang paaralan at habang siyay naglalakad tinutulak siya sa kanyang mga kaklase at schoolmates at tinitigan siya nang maigi sa mga tao sa hallway and iba naman ay nagbubulongan “Ew here comes the whore” “she gained a lot of weight, so gross!!”. Ang dahilan kung bakit ina-api si Mariz dahil nagkakalat ng mga chismis ang kanyang mga ahas na kaibigan. Dalawang taon na itong nangyayari kay Mariz at malapit na siya sumuko, hindi lang dahil sa pag-aapi sa mga estudyante sa paaralan kasali na rin ang problema  niya tungkol sa kanyang mga magulang; palaging nag aaway ang kanilang mga magulang dahil sa kakulangan ng pera pang gastosin. Nang dahil dito sinasaktan na niya ang kanyang sarili.Patuloy parin lumakad si Mariz patungo sa silid-aralan nila. Pagkatapos nang klase niya diretso si Mariz sa kanilang bahay. Noong parating na si mariz sa kanilang bahay, naririnig nanaman niya ang kanyang mga magulang na nag-aaway, pagpasok niya sa pinto ay patuloy pa rin nag-aaway ang kanyang mga magulang “WALA KANG KWENTA NA ASAWA!LAGI KA LANG UMIINOM,WALA KANG SILBI DITO SA BAHAY AT HINDI KA TUMUTULONG KAHIT MAN LANG SA PAG HUGAS NG MGA PINGGAN HINDI MO MAGAWA! WALA KA PANG TRABAHO AT HINDI KA PA GUMAGAWA NG PARAAN PARA MAKAKITA NG TRABAHO!”Sigaw ni

Jean. 

Hindi na mapigilan ni Mariz ang pagtulo sa kanyang luha at nag pasya na siyang mag hugas, at kumuha nang blade at saka niya sinumulan na sugatan ang kanyang kamay. Ilang minuto lumpias kumatok ang kanyang ina sa kanyang kwarto at sinabihan niya ang kanyang anak na “kakain na tayo anak.” Pero ang sabi ni mariz ay “Ayaw kong kumain ma, busog pa ako.” “Ah sige anak, magpahinga kana ha?” sabi ng Ina.

Ilang araw na lumipas ngunit pa ulit ulit lang ang mga pangyayari; ina-api parin siya sa mga estudyante, nag aaway parin ang kanyang mga magulang sa tuwing uuwi siya sa bahay nila, at patuloy rin niya sugatan ang kanyang sarili na walang nakaalam kase tinatago niya. Pumunta si Mariz sa kanyang locker para kumuha ng Philippine Politics na aklat, nung palapit na siya sa kanyang locker napansin niya na naka bukas ito at nilapitan niya pag bukas ng locker niya nawala lahat ang lahat ng gamit niya. Galit na galit si Mariz, tumakbo siya ng tumakbo sa silid aralan nila at pag pasok niya sumigaw soya ng “ANO BA YUNG PROBLEMA NIYO! AKIN NA NGA YUNG GAMIT KO” pinagtawan lang si Mariz sa kanyang mga kaklase at sinimulan nilang ihagis ang mga bagay sa kanya at nagsimula siya tumakbo pa uwi na umiyak si Mariz.

Pag dating ni Mariz sa bahay nila dumiretso siya sa kwarto niya, “MARIZ! ANAK ANO NANG YARI! BAKIT KA UMIYAK?” sigaw ng Ina habang sinundan niya ang kanyang anak sa kwarto pero hindi maka pasok si Jean kase naka lock ang kwarto ni Mariz. “ANAK BUKSAN MO TO, KAUSAPIN MO AKO ANAK PLEASE BUKSAN MO ANG PINTO” sabi ng ina nagmakaawa. Hindi parin nakikinig si Mariz, hinahanap ang blade at naka handa na ang tub niya. Tuloy parin nagmakaawa ang Ina ni Mariz na umiiyak ng dahil sa pag-alala. Lumipas ang ilang minuto at nagtaka si Jean sa labas ng pinto ng kwarto ni Mariz na bumaha ang kwarto at nagpapanick na si Jean at tinawag ang asawa niya at ang ambulansya. Pag dating ng asawa, tumakbo siya patungo sa kwarto ng anak niya at sinira ang pinto at diretso sila sa CR ni Mariz at hindi sila makapaniwala kung ano ang nakita nila; anak nila na duguan at nalunod sa tub. Sigaw nila “Anak you’re gonna be fine, everything’s gonna be fine. Just hang in there. We’re here don’t worry” habang naghihintay nila ang ambulansya sinisisi nila ang kanilang sarili kung bakit na ganito ang kanilang anak “Hindi ako makapaniwala Jose, sinisisi ko yung sarili ko” sabi ni Jean habang umiiyak “Sinisisi ko rin ang sarili ko Jean, kasalanan natin to. Hindi natin napansin ang ating anak dahil palagi lang tayo nag aaway” sagot ni Jose.

Ilang minuto dumating na ang ambulansya at dineretso nila sa Hospital. Tinawag nila ang kanilang anak na sina Miel at Mare “Mare, Miel,si mama at papa to. May nangyari kay Mariz please uwi muna kayo kailangan kayo ng kapatid niyo at kailangan ko kayo ngayon” sabi nina Jean at Jose sa kanilang mga panganay. Pagdating ng hospital dineretso sa mga paramedics si Mariz sa ER, naghihintay ang mga Magulang ni Mariz sa balita. Lumabas ang doctor na malungkot ang mukha, at alam na nila Jean at Jose na nawala na ang kanilang anak na si Mariz.

Pagkabukas ipinahayag ng paaralan kung ano ang nangyari kay Mariz. Hindi makapaniwala ang mga estudyante sa ginawa ni Mariz, at hindi nila mapigilang ang pagsisi sa ginawa nila kay Mariz. Sa araw ng libing ni Mariz, nadun lahat ng pamilya niya pati na sina Mare at Miel. Pagkatapos sa nangyari, nagbago na ang mga magulang nila at mas naging malapit na sila.